PRZEZNACZENIE: Pierwotnie pies stróżujący, zaganiający i pociągowy w wiejskich zagrodach w Kantonie Berna , dzisiaj także pies rodzinny i wielostronny pies pracujący.
KLASYFIKACJA FCI: Grupa II, Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne. Sekcja 3 Szwajcarskie psy pasterskie. Nie podlegają próbom pracy.
PRAWIDŁOWE PROPORCJE: stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia 9:10, raczej krępy niż długi. Idealny stosunek wysokości w kłębie do głębokości klatki piersiowej 2:1.
USPOSOBIENIE I CHARAKTER: pewny, uważny, czujny i odważny w codziennych sytuacjach, łagodny i oddany w stosunku do zaufanych osób, pewny siebie i przyjazny w stosunku nieznajomych; średni temperament, łatwy do ułożenia.
GŁOWA: mocna, proporcjonalna do całej budowy, nie za potężna. Mózgoczaszka: widziana z profilu i od przodu jest lekko wypukła, słabo zaznaczona bruzda czołowa.
STOP: wyraźnie, ale niezbyt mocno zaznaczony, mocna, średniej długości kufa.
NOS: czarny.
KUFA: mocna, średniej długości, grzbiet nosa prosty.
FAFLE: przylegające, czarne.
UZĘBIENIE: kompletny, mocny zgryz nożycowy (M3 nie są brane pod uwagę). Zgryz cęgowy tolerowany.
OCZY: ciemnobrązowe, o kształcie migdałów, o dobrze przylegających powiekach, osadzone nie za głęboko, ani nie wypukłe. Luźne powieki są wadą.
USZY: średniej wielkości, trójkątne, wysoko osadzone , lekko zaokrąglone, w stanie spoczynku płasko przylegające, przy natężonej uwadze skierowane do przodu, przy czym brzeg ucha przylega do głowy.
SZYJA: mocna, muskularna, średniej długości.
GÓRNA LINIA: od szyi lekko w dół, harmonijnie przechodząca w kłąb, następnie prosta, pozioma Grzbiet: mocny i prosty, poziomy.
LĘDŹWIE: szerokie i mocne, widziane z góry lekko wcięte.
ZAD: łagodnie zaokrąglony.
KLATKA PIERSIOWA: szeroka i głęboka, sięgająca do łokci, z wyraźnym przedpiersiem, o szeroko-owalnym przekroju, żebra sięgające możliwie jak najdalej do tyłu.
DOLNA LINIA I BRZUCH: od klatki piersiowej lekko wznosząca się ku tylnym kończynom.
OGON: gęsto owłosiony, sięgający przynajmniej do stawu skokowego, w stanie spoczynku zwisający, w ruchu noszony na wysokości grzbietu lub lekko powyżej.
KOŃCZYNY: mocnej budowy.
KOŃCZYNY PRZEDNIE: patrząc z przodu proste i równoległe, raczej szeroko ustawione.
ŁOPATKI: długie, mocne, ustawione ukośnie, tworzące z ramieniem kąt niezbyt rozwarty, przylegające i dobrze umięśnione.
ŁOKCIE: dobrze przylegające, nie odstające ani nie wykręcone do wewnątrz.
PRZEDRAMIĘ: mocne, proste.
ŚRÓDRĘCZE: widziane z boku prawie prostopadłe do podłoża, mocne, widziane z przodu stanowi proste przedłużenie przedramienia.
ŁAPY: krótkie, zaokrąglone i zwarte, palce dobrze wysklepione, nie wykręcone ani do wewnątrz, ani na zewnątrz.
KOŃCZYNY TYLNE: patrząc od tyłu ustawione równolegle, nie za wąsko.
UDO: dość długie, szerokie, mocne, dobrze umięśnione.
PODUDZIE: długie, tworzące z udem wyraźny kąt.
STAW KOLANOWY: wyraźnie kątowany.
STAW SKOKOWY: mocny i dobrze kątowany.
ŚRÓDSTOPIE: prawie prostopadłe, ostrogi muszą być usunięte, za wyjątkiem krajów, gdzie operacyjne usuwanie ostróg jest zabronione.
STOPA: lekko wysklepiona, mniej niż łapa nie skręcona ani do środka ani na zewnątrz.
CHODY: przestrzenne, równomierne w każdym tempie, dynamiczne, o swobodnym wykroku i mocnej pracy tylnych kończyn; w kłusie, patrząc od przodu i od tyłu, kończyny prowadzone równolegle.
SZATA: włos: długi, błyszczący, prosty lub lekko sfalowany.
UMASZCZENIE: kruczoczarna maść podstawowa z ciemnym brązowo-czerwonym podpalaniem na policzkach, nad oczami, na wszystkich czterech kończynach i na klatce piersiowej, z białymi znaczeniami według wzoru: czysto biały, symetryczny rysunek na głowie: biała strzałka, która się rozszerza symetrycznie w kierunku nosa, tworząc białe znaczenie na kufie. Strzałka na czole nie powinna zachodzić na brązowe plamy nad oczami, a białe znaczenie na kufie powinno sięgać najwyżej do kącików warg. Białe, umiarkowanie szerokie znaczenie przechodzące z podgardla na klatkę piersiową. Pożądane: białe łapy, biały koniec ogona, tolerowane: mała, biała plama na karku, mała , biała plama przy odbycie.
WIELKOŚĆ: Psy: wysokość w kłębie 64 - 70 cm. (wzrost idealny 66 - 68 cm.) Suki: wysokość w kłębie 58 - 66 cm. (wzrost idealny 60 - 63 cm.)
WADY: Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa - niepewny charakter - delikatny kościec - nierówne ustawienie siekaczy , jeśli jest zachowany prawidłowy zgryz - brak innych zębów niż najwyżej dwóch (P1) (M3) nie są brane pod uwagę - szata: wyraźnie skręcony włos - błędy w umaszczeniu:
- brak białych znaczeń na głowie - za szeroka strzałka i/lub białe znaczenie na kufie sięgające :
- poza kąciki warg - biały kołnierz - duża biała plama na karku (o średnicy przekraczającej 6 cm.) - duża biała plama przy odbycie (o średnicy przekraczającej 6 cm.) - białe znaczenia na przednich kończynach, które wyraźnie sięgają poza środek śródręcza - rażąco asymetryczny rysunek na głowie i klatce piersiowej - czarne plamy i pasma na białym rysunku klatki piersiowej - nieczysta biel (silne plamy pigmentowe) - brązowe lub czerwone przesianie czarnej maści podstawowej
WADY WYKLUCZAJĄCE: - agresywność, lękliwość, wyraźna płochliwość - rozszczepiony nos - przodozgryz, tyłozgryz , zgryz przemienny - jedno lub dwa niebieskie oczy lub oczy z niebieskimi plamkami - entropium, ektropium - zakręcony lub załamany ogon - krótki lub szorstki włos - brak trójbarwności - maść podstawowa inna niż czarna
Psy, które wykazują nienormalne zachowania, lub zachowania zaburzone, muszą zostać zdyskwalifikowane
Uwaga: Psy muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie